માર્ગદર્શક:-જાદવ નરેન્દ્રકુમાર રાવજીભાઇશ્રીપ્રાથમિક મિશ્રશાળા-ઉચ્છદ,તા.જંબુસર, જી.ભરૂચ.                                           

                                                          

                  

                                                                                                                                 

 શ્રીઅરવિંદભાઈકુબેરભાઈ જાળેલા

શ્રી દીનદયાળનગર પ્રાથમિક શાળા-તળાજા,                                                            તા;-તળાજા,જીલ્લો;-ભાવનગરપીન;-૩૬૪૧૪૦

        

                                                                                                                                       
                                                                                                                                           

સ્વાર્થ માટે સહુ સગા થયે છે

સ્વાર્થ માટે સહુ સગા થયે છે

સ્વાર્થ માટે સહુ સગા થયે છે ;
સંબંધ ના નામે દગા થયા છે ;
ક્યાં નિભાવે છે આજે દોસ્તી કોઈ ;
દોસ્તો તો સાવ બેવફા થયે છે ;
કરે જે સંકલ્પ સાથે રહેવાનો ;
ઈજ જલ્દી જુદા થયા છે ;
બનીને આવે છે ઇન્સાન ખુદા ;
અહીં આવીને ક્યાં કોઈ ખુદા થયા છે ;
ઘણા યુગો થી રામ ગયા ને ;
રામ ના નામે આજે રાવણ બધા થયા છે ;
કરી નથી વફા દોસ્તો ઇયે કડી વરસો થી ;
ને કહે છે આજ તો વફા છે ;
આ જ ઇન્સાફ છે પ્રભુ તારો ;
કે અહીં ગુન્હેગારો ને નહિ ;
‘નિર્દોષ ’ ને સજા થયે છે …

મઝા અનેરી હોય છે

મઝા અનેરી હોય છે

દુઃખમાં રડી લેવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.
હારેલી જીંદગી જીવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

કીનારા પર વહાણ હંકારનારાઓ તમને શું ખબર,
તૂફાન માં કશ્તી ગુમાવવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

તમામ ઉમર જેને પામવાની તડપ હોય પરંતુ,
તેને મેળવીને ગુમાવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

બે હાથ વડે ઝીંદગી ઉલેચનારાઓ એટલું પણ જાણો કે,
છેલ્લા શ્વાસે હથેળી ખાલી જોવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

એક વાટ પકડી ને ચાલનારાઓ મંઝીલ જરુર પામે છે,
કીન્તુ માર્ગ માં ભટકી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે.

દુનીયા જીતનારા ઘણાં સીકંદરો ભૂલાઈ ગયાં ‘મક્કુ’,
એક-બે ના દીલ જીતી ચાલી જવાની પણ મઝા અનેરી હોય છે

– ભવેશ ‘મક્કુ’

એક બીજાની ઉપર આધાર છે
એ અમારી વારતાનો સાર છે

દર્દનું સરનામુ પૂછ્યા ના કરો
આટલામાં એમના ઘરબાર છે

સરહદો સમજણની જ્યાં પૂરી થઈ
કોઈ ઈચ્છાનો હવે ક્યાં ભાર છે

રાત થઈ વૃધ્ધો ગયા, એ ના ગયો
કેટલો આ બાંકડો લાચાર છે

હું જ બાંધી ના શક્યો સામાનમાં
બેગમાં ઘર આવવા તૈયાર છે

હજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇ
હજી મીઠું શરમાઇ મરકે છે કોઇ
વિખૂટાં પડ્યાં તોયે લાગે છે ‘ઘાયલ’
હજી પણ રગેરગમાં સરકે છે કોઇ

અમૃત ઘાયલ

‘આવજો’ કીધું ન કીધું, સહેજમાં ચાલી ગયા
જિંદગીના બધા અરમાન પણ હાલી ગયા
લઇ ગયા સર્વસ્વ મારું એ કહું કેવી રીતે ?
આમ તો બે હાથ ખંખેરી દઇ, ખાલી ગયા

મનહર મોદી

પડાઘાતી એક શબ્દની અણબૂઝ વાત છુ,
ભણકાર કહી રહ્યા છે હજી હું હયાત છું..
ઇશ્વર નથી કે શબ્દથી જકડી શકો મને,
નીર્મોહી શૂન્ય છું, અને તે પણ અજાત છું…

પગરવ

પગરવ

મારી અંદર આજે
અવર-જવર છે
લાગે છે
કોઇના સ્મરણનો પગરવ છે!!!

કહું છું ક્યાં કે પયગમ્બર બની જા,
વધારે ચાંદથી સુંદર બની જા;
જગે પુજાવું જો હોય તારે
મટી જા માનવી પથ્થર બની જા